Bomvol zat ie, mijn kledingkast ...
Ik had via via een flink aantal zakken vol met prachtige en zo goed als nieuwe merkkleding gekregen, waar ik superblij mee was. Ik had zelfs setjes gemaakt en die bij elkaar in de kast gehangen. Prachtige laarzen ook, waar ik geen plek voor had, maar ja, zonde om het af te slaan, toch? Helaas had ik even geen tijd om mijn oude kleding uit te zoeken. Dus hing ik de nieuwe setjes tussen het oude spul. Als ik de schuifdeur open deed vielen de losse opgestapelde schoenen en laarzen naar buiten, die ik dan met één hand terug duwde wat het geheel er niet beter op maakte. De hangkleding hing zo strak dat ik er niks fatsoenlijk uit kon halen, laat staan terughangen. De stapels T-shirts waren omgevallen. Ja, ja, ook ik heb mijn shirts rechtopstaand in een lade à la Marie Kondo*, maar de lade was vol, snap je? Keuze genoeg, maar voor de zoveelste keer stond ik voor de kast en dacht: ‘Ik heb helemaal niets om aan te trekken!’
Elke keer als ik de kast open deed was het een bron van ergernis. Ik werd er gewoon een beetje chagrijnig van. En de kleren keken boos terug leek het wel. Het was ook helemaal niets voor mij, zo’n volle kledingkast. Ik ben juist van het ontspullen. Mijn mening is dat je het moet doen met de ruimte die je hebt. Ik zou niet snel iemand adviseren om er een kast bij te kopen. Die kast is niet het probleem; jij hebt het probleem gecreëerd! Ik helaas zelf dit keer.
Na een flink aantal weken ergernis besloot ik dat het anders moest. Ik kreeg er zelfs zin in om op te gaan ruimen! Ik weet namelijk hoe heerlijk het voelt als de kledingkast is opgeruimd en de jurken en broeken op kleur in de kast hangen. Alsof je elke dag bij jezelf mag gaan winkelen!
Op de eerste de beste dag dat ik een lege agenda had heb ik álles uit de kast getrokken en op bed gelegd. Wát een berg kleren! Hoezo niets om aan te trekken? Ik zag meteen een aantal leuke kledingstukken die ik uit het oog verloren was. Maar eerst maakte ik met een sopje de kast schoon. Sowieso een goede methode om oude negatieve energie te verwijderen. Vervolgens heb ik alle kleding weer gepast. Vond ik het nog leuk staan? Zat het lekker? Waren de kleuren nog mooi? Zaten er geen gaatjes in? Hmm… met mijn vriendje iets te bourgondisch geleefd de laatste tijd, dat ruimde alvast op! Vervolgens ben ik kleding terug gaan hangen. De mooiste en leukste kleding eerst. Ik mocht van mezelf niet méér T-shirts houden dan in de lade pasten. En de hangkleding moest gewoon losjes naast elkaar kunnen hangen. Ik hing ook alles meteen op kleur. Al snel zag het er zo mooi uit dat ik heel kritisch werd.
De kapotte kleding kon meteen in de kliko. Alles wat nog mooi was, maar niet meer paste of ik niet meer mooi vond bracht ik naar de kringloopwinkel. Meteen, voordat ik me zou bedenken.
Ik geniet elke dag van mijn opgeruimde kledingkast. In plaats van een energievreter te zijn krijg ik er energie van om de kast open te doen. Zelfs de was en de strijk doen is op de een of andere manier minder erg. Ik ben zuiniger op mijn kleren. En hoe heerlijk is het om ’s ochtends gewoon een leuke set kleding uit de kast te pakken, zonder eerst alle stapels om te gooien om een specifiek shirtje te vinden! En de kleding lijkt ook blij, die hangt in ieder geval stralend in de kast!
Reactie plaatsen
Reacties